تو

تو برای من به مانند ارامش شعری

وسط غزل های حافظ

بین درخت های جنگل شمال

زیر باران 

و آغوش و دیگر هیچ

من برای تو‌ از این روزها که نمی شناختمت میگویم

و‌ تو نیز برای من از همین روزهایت میگویی

آنقدر کنار هم و در آغوش یکدیگر حرف میزنیم و میخوانیم و از دل‌میگوییم تا باران بند بیاید و خورشید طلوع کند.

تو زیباترین نخواسته ی نشدنی دل من هستی جانم❤️