هیچستان

به سراغ من اگر می آیی،پشت هیچستانم

پشت هیچستان جایی است؛

بر فراز کوه ها،سوار بر موج ها

در میان انبوه درختان جنگل سبز

روی شن های کویر و بین گل های صحرا

پشت هیچستان جایی است که من در آنجا گم ترین گم گشته ی شهرم.

جایی که من از خردی خود هم ریز ترم

من حتی از پشت هیچستان هم هیچ ترم.

پشت هیچستان اسمش هیچ است و خود همه چیز

و من در میان هیچستان این جهان گم گشتم

گم ترین پیدای این شهر بیدار

"پرواز"

پنجشنبه ۱۴۰۳/۲/۶ ۱۰:۵۶ زنگ تاریخ

پ.ن:وسط حرف های حوصله سر بر دبیر تاریخ ناگهان دو مصرع اول شعر پشت هیچستان سهراب سپهری بر لبم جاری شد ولی طور دگر ادامه پیدا کرد... .