به او گفتم؛اگر مثل من عادت به نگریستن چشمان آدم ها داشتی،دیگر حرفهایشان را نمی شنیدی بلکه فقط می دیدی..!
گفت:پس چطور تا الان عاشق نشدی اگر اینقدر به چشم ها دقیقی؟
گفتم:شاید چون بیش از حد روی نگاه آنها دقیقم؛
زیاد از حد خواندمشان و هرگز شیفته ی نگاهی نشدم
چون،
عمق آنرا دیده بودم...
عمق چشم هایی که عشق های نهفته در ژرفای آن به پرواز در آمده بودند... .